De wet van het oprollen

Een stuk papier, een plaat staal… het maakt niet uit wat je oprolt, het binnenste uiteinde maakt altijd dezelfde hoek ten opzichte van de rest van het opgerolde. Mits het een vlak materiaal is.

Wanneer je een stuk papier oprolt tot een cilinder komt het uiteinde aan de binnenkant altijd los van de rest van het materiaal. ‘Hoe komt dat toch?’, moeten de natuurkundigen in kwestie gedacht hebben. En dus begonnen de twee Amerikanen en de Chileen te rollen. Plaatjes metaal en plaatjes mica. Dat laatste is een goedje dat onder andere elektronici gebruiken om spul te isoleren.

Na het rollen, bestuderen en berekenen kwamen zij tot de conclusie dat aan de binnenkant van de rol, het uiteinde van het materiaal inderdaad altijd loskomt van de rest van de rol. En wel in dezelfde hoek van 24.1 graden schreven zij in het wetenschappelijke tijdschrift Proceedings of the Royal Society A. Dat komt doordat de krachten die op het opgerolde spul staan op die manier het kleinst zijn. Vergelijk het met een elastiek, dat van nature ook niet voorkomt in uitgerekte vorm.

Link naar het originele artikel.