Reisverslag: De longen van Amsterdam

Puur natuur avontuur op nog geen dertig minuten van de hoofdstad


Op nog geen tien kilometer afstand van hartje Amsterdam ligt een buitengewoon sereen, puur natuur stukje Nederland. Tussen de Schotse hooglanders en het moeras waan je je Survivor Man.

In het hart van de driehoek Amsterdam, Zaandam en Purmerend tiert de natuur welig in recreatiegebeid Het Twiske. Een begrip in de regio. Je kunt hier zwemmen met de kinderen, mountainbiken of kanoën, lekker zonnen aan het strand, of één van de vele wandelroutes volgen. En sommige van die wandelroutes leiden naar plekjes waarvan je nooit had gedacht dat zó iets ongerepts zó dicht bij de hoofdstad te vinden is.

We volgen de, hier en daar nogal verbleekte, gele pijltjes van de Honderd Morgenroute, vernoemd naar het voormalige Honderd Morgenkavel, waarbij een ‘morgen’ zoveel land is, dat op één ochtend geploegd kon worden. Tegenwoordig valt er weinig meer te ploegen; door turf- en zandwinning is er een gebied ontstaan als een gatenkaas, met in het midden een groot, brak meer: de Stootersplas.

Na een paar minuten wandelen over een voetpad en een grasveld begint het èchte avontuur. Een stel eenden, futen en zwanen patrouilleren langs de oever van de Stootersplas. Na een eindje wijst het gele pijltje richting de bebossing. Het pad is al lang niet meer verhard, maar wordt nu wel erg smalletjes. Conformistisch volgen we het pijltje en bevinden ons ineens midden in een bonte verzameling van groen. Berken en andere bomen staan zo dicht op elkaar – het zijn net streepjescodes. Over een drassig, grassig weggetje vervolgen wij onze tour.

Door het beboterbloemde gras huppelt een konijntje. Of een haasje? Over omgevallen boomstammen ligt een tapijt van mos. Vogels tjilpen en tjirpen, maar ze laten zich niet graag zien. Als stedelingen lopen wij natuurlijk ook veel te luidruchtig rond in dit vreedzame stukje natuur. Na enkele tientallen meters houdt het bos op en begint een heuvelachtig grasveldje, waar een paar fazanten rondscharrelen.

Het Twiske dankt zijn naam aan het riviertje met dezelfde naam. Het vormt een natuurlijke scheiding tussen de omringende bebouwing; ‘twisken’ in het Westfries betekent ‘tussen’ of ‘scheiding’.  Na de aanslag van de turf- en zandwinning op het gebied, heette het in de volksmond de Rimboe. Vanwege het zilte water was tuinbouw hier niet mogelijk. Dus kocht Natuurmonumenten het gebied in 1937 maar pas sinds de jaren ’80 heeft men zich hier echt bekommerd om het behoud van de natuur.

En dat is gelukt, met hulp van buitenaf. Om het gras een beetje netjes te houden, heeft Recreatieschap Het Twiske een Schotse hooglandfamilie ingehuurd. En de Honderd Morgenroute voert recht door hun leefomgeving. Indrukwekkende beesten, met hun grote hoorns en roestbruine pels. Als je geluk hebt, liggen er ook kalfjes bij. Zeg nou zelf, dat is toch snoezig.

De pijl wijst weer richting bos. De schaduw van de bomen is bijzonder welkom. Even verderop vinden we nog meer verkoeling aan een bosvennetje. Hier wordt ook het bloedoffer gebracht. Aan de muggen.

Langs de Stootersplas loopt de weg weer terug. Een meneer ligt te zonnen in een string, maar dat moet ook kunnen. Na een laatste treffen met een paar zwanenkuikens en een lachwekkend rupsje dat staande op zijn achterste zuignappen met de rest van zijn lijf de omgeving aftast, kiezen we voor de short cut richting auto. De andere helft van de route blijft achter voor een volgend bezoek.

En zo laten we de jungle achter ons. Wie zegt dat je ver moet reizen om prachtige natuur te beleven? Met een half uur zijn we thuis!

Share

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *

You may use these HTML tags and attributes: <a href="" title=""> <abbr title=""> <acronym title=""> <b> <blockquote cite=""> <cite> <code> <del datetime=""> <em> <i> <q cite=""> <strike> <strong>